Portowa obsługa ładunków niebezpiecznych
Zasady, procedury, systemy, zabezpieczenia
Przewóz towarów niebezpiecznych transportem lądowym i morskim uwarunkowany jest międzynarodowymi umowami, które maja zapewnić jak najdalej idące zmniejszenie zagrożenia.
W przewozach lądowych obowiązuje umowa europejska ARD, stosowana w ponad 40 krajach. Z kolei w transporcie morskim klasyfikacja IMO, zawarta w Międzynarodowym Morskim Kodeksie Ładunków Niebezpiecznych (IMDG CODE), dzielącym ładunki niebezpieczne na klasy i podklasy. Niektóre materiały niebezpieczne, jak. np. samozapalne, czy nadtlenki organiczne są generalnie zabronione w bałtyckim transporcie morskim, zgodnie z porozumieniem w sprawie transportu statkami typu ro/ro na Morzu Bałtyckim.
Baza Przeładunkowa Paliw Płynnych. W gdańskim porcie zewnętrznym znajdują się dwa nowoczesne terminale, w których odbywa się przeładunek paliw płynnych oraz gazu płynnego. Baza Przeładunku Paliw Płynnych jest w pełni zautomatyzowana i przystosowana do obsługi największych statków, które mogą wpłynąć na Bałtyk. Dysponuje one czterema stanowiskami roboczymi, przystosowanymi do przeładunku ropy i produktów ropopochodnych oraz olejów opałowych i napędowych, które znajdują się w zamkniętych basenach wyposażonych w zapory przeciwrozlewowe i instalację przeciwpożarową.
Operacje przeładunkowe realizowane są w systemie zamkniętym, bezpiecznym dla środowiska. Przesyłanie paliw w obu relacjach, w tym do rafinerii i zakładów w kraju oraz na obszarze wschodnich landów Niemiec, odbywa się poprzez sieć rurociągów i baz manipulacyjnych PERN oraz rafinerii Grupy LOTOS SA.
Każdy port musi przestrzegać ściśle określonej procedury obsługi ładunków niebezpiecznych i być przygotowany na usunięcie skutków np. przy awarii zbiornikowca. W porcie gdańskim - w ramach przeciwdziałania w przypadku takiej awarii, w części portu, gdzie realizowane są przeładunki paliw, znajdują się instalacje zapory pneumatycznej, która to oddziela baseny ze stanowiskami paliwowymi od wód Zatoki Gdańskiej. W przypadku wystąpienia większych rozlewów oraz w czasie dużego falowania wody lub obecności kry zapora pneumatyczna wspomagana jest kilkoma rzędami zapór pływających.
Ponadto celem zapewnienia bezpieczeństwa na bazie paliwowej funkcjonuje system obrony przeciwpożarowej gwarantujący ochronę z lądu i wody. Stanowiska wyposażone są w stałe instalacje gaśnicze wodno-pianowe, zapewniające normatywną intensywność podawania środków gaśniczych. Dodatkowo wspomagane są gaśniczymi samochodami i statkami pożarniczymi. Cały system jest sterowany komputerowo i posiada zintegrowany system zarządzania.
Odpowiednie oznakowanie. Każdy ładunek niebezpieczny obsługiwany w porcie musi być odpowiednio oznakowany. Jak dowiadujemy się z instrukcji obsługi tych ładunków w gdyńskim BCT - kontenery powinny posiadać nalepki ostrzegawcze według wzorów IMO i zgodnie z kartą indywidualną towaru wymaganą przez Kodeks IMDG. Przed wprowadzeniem kontenera z ładunkiem niebezpiecznym na teren BCT Gdynia, spedytor zobowiązany jest dokonać prawidłowej awizacji jego złożenia pod kątem materiałów niebezpiecznych przewożonych w kontenerze, która polega na wprowadzeniu do systemu komputerowego.
Zagwarantowanie bezpiecznego przeładunku towarów niebezpiecznych w portach morskich, czy centrach logistycznych jest pojęciem niezwykle trudnym w codziennej realizacji. W portach spotykają się bowiem wszystkie rodzaje transportu, zgrupowany jest sprzęt przeładunkowy, magazyny itp., słowem cała infrastruktura terminalowa niezbędna dla zapewnienia sprawnej pracy. Aby to osiągnąć niezbędny jest stały monitoring oraz odpowiednia organizacja pracy.
« powrót